Ορθόδοξος Θεοδωρακάκης
Ήταν η δεκαετία του 1990 όταν ένα ακόμη μεγάλο κύμα από Έλληνες μετανάστες έρχονταν στην Γερμανία. Η Ελλάδα είχε γίνει πλήρης μέλος της ευρωπαϊκής Ένωσης και πολλοί συμπατριώτες μας βρέθηκαν και πάλι για ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη.
Δραστήριος τίμιος και ευθύς στα λόγια του , έτρεχε όπου υπήρχε ανάγκη και έπαιρνε μέρος στα πανηγύρια τις εκδηλώσεις και τις εκδρομές του συλλόγου. Είχε το χάρισμα της παρέας και γρήγορα γινόταν φίλος. Όταν έρχονταν κάποιος στο σύλλογο συστηνόταν: Ορθόδοξος, και μεις του απαντούσαμε, ορθόδοξοι είμαστε κι εμείς. Ναι αλλά εμένα το όνομα μου είναι έτσι. Έμοιαζε κυπριακό, αρχαίο και με το μουστάκι που καλλιεργούσε φαίνονταν σαν τα παλικάρια από την Κρήτη. Άλλωστε παρόλο που καταγόταν από το χωριό κουβούκλιο Σερρών η καταγωγή του είχε ρίζες και από την Κρήτη (το επίθετο του τον πρόδιδε).
Τα χρόνια που ήταν αντιπρόεδρος στο σύλλογο αγοράστηκε με δάνειο η αίθουσα της αδελφότητας και συνέβαλε και αυτός σε αυτήν την προσπάθεια. Εκτός από τα Σάββατα ερχόταν και μεσοβδόμαδα στο σύλλογο και μαζί με άλλους "αδελφούς" κάνανε εικόνες, ξυλόγλυπτα και όταν περνούσε η ώρα κάνανε και το Απόδειπνο .
Το Πάσχα του 2003 μια μεγάλη ομάδα από την αδελφότητα επισκέφτηκαν προσκυνηματικά το Άγιον όρος και συγκεκριμένα την Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές και τις Ιερές μονές Κουτλουμουσίου, Φιλοθέου, Ιβήρων και Χιλανδαρίου. Μετά την έξοδο από το Άγιο όρος επισκέφτηκαν την Ιερά Μονή Σήψας που ασκήτευσε ο Άγιος πλέον Γεώργιος Καρσλίδης και πήρανε την ευχή από την μακαριστή Γερόντισσα Ανυσία. Στο τέλος ο αδελφός Ορθόδοξος μας φιλοξένησε στο πατρικό του σπίτι και πραγματοποιήσαμε προσκύνηση στην Ι. Μονή του Αγίου Παντελεήμονα στη Χρυσούπολη Καβάλας και μετά επιστρέψαμε στην Γερμανία.
